I have always done the opposite of what I was trained to do... Having little technical background, I became a photographer. Adopting a machine, I do my utmost to make it malfunction. For me, to make a photograph is to make an anti-photograph.
Op de langzame weg van Parijs naar de Côte d'Azur kom je in de bossen ten zuiden van Fontainebleau veel discreet-opvallende Dutroux-camionetjes tegen. De lokale dames ontvangen je daar graag. Deze was echter reeds 'bezet'. Fotografie met liefde langs de straat.
Het zit er op. En wat een avondtuur is het geweest. Zoals verwacht is het nemen van één foto per uur geen evidente opdracht. Het bedenken van een locatie, het zich ernaartoe verplaatsen, hopen dat de gewenste situatie zich voordoet, foto overzetten op ipad, bewerken en posten,... zorgt ervoor dat er uiteindelijk toch weinig tijd is om te rusten tussendoor. Het is sowieso helemaal anders dan anders. Normaal ga ik flaneren en zie wat er op me afkomt. Ik neem de tijd om rond te kijken, te kadreren enz. Achteraf kan ik dan rustig (thuis en warm) selecteren en afwerken. Zit er geen geweldig shot tussen, dan gaat alles in de prullenbak. Dat kon hier niet. Er dient een foto te zijn binnen het uur. Geen tijd voor al de rest. En toch komt het in basis op hetzelfde neer: Zien-Durven-Doen Eveneens zoals verwacht heeft de grote vermoeidheids-dip uiteindelijk 's namiddags toegeslagen. Maar we lieten ons niet kennen. Tegen de avond ging alles alweer veel beter, ook al was het duidelijk dat inspiratie en concentratie moeilijker werden. Ik bedank hierbij nogmaals mijn buddy Peter (#allebaster71) om dit avontuur samen tot een goed einde te brengen. We kijken alvast uit naar editie 2017. Zoals beloofd, en tevens voor de mensen die niet op facebook wereldflaneur of instragram #wereldflaneur gevolgd hebben, breng ik in deze blogpost mijn 24 foto's; telkens met het uur erbij en met een korte uitleg/titel. Het voordeel is hier dat de foto's beter afgewerkt konden worden in Lightroom. Veel kijkplezier met dit uitgebreide overzicht, Bart
00:45u -> omdat starten met een frietje altijd een goed idee is
01:02u -> used book café waar je ook een spelletje kan spelen
02:26u -> de vlasmarkt is the place to be in de late uurtjes
03:56u -> er zijn ook nog mensen die moeten werken
04:38u -> de stad loopt leeg...
05:35 -> ...en komt weer tot leven
06:00u -> en attendant Godot
07:50u -> vroege vogels vangen meer vis
08:10 -> dagelijks brood
09:57u -> what are you looking at?
10:12u -> een dure emmer
11:17u -> dringend tijd voor een aperitiefje
12:36u -> fast food
13:15u -> tijd voor een koffie
14:00u -> uur 14
15:40 -> Need room for new ideas?
16:07u -> opportunisme
17:09u -> an angel in disguise
18:13u -> hey! ik sta hier hé!
19:00u -> fiets-aanhang met een aanhang-fiets
20:37u -> met m'n lief naar de kermis
21:20 -> ceci n'st pas un éléphant
22:01u -> tegen de deur gelopen
23:02 -> het licht in de duisternis tijd om naar huis te gaan
Het is vrijdagmorgen, 18 maart 2016. Morgen om 00.00u start het 24hourproject 2016. Vanaf middernacht ga ik #wereldflaneur, samen met mijn buddy Peter #allebaster71, 24 uur lang elk uur een straatfoto nemen in en rond Gent. Onze foto's, en de foto's van de meer dan 2.500 andere deelnemers wereldwijd worden verzameld op de instagramaccount #24hourproject Iedereen neemt zijn foto's op 19 maart van 00.00u tot 23.59u, in zijn eigen tijdzone. Daardoor zijn de mensen in Nieuw Zeeland reeds halverwege tegen de tijd dat wij hier starten. Hawaï start het laatst. Het wordt een uitdaging. Allereerst een uitdaging om elk uur een foto te hebben. Ik heb nog nooit straatfoto's genomen onder tijdsdruk. Als flaneur laat ik de dingen meestal op me afkomen. Ik ben benieuwd wat dit opgelegd ritme zal geven. Als de foto genomen is wordt hij meteen gedeeld op de sociale media. Geen tijd om een selectie te maken of voor een volledige nabewerking in Lightroom. En het wordt uiteraard ook fysiek een uitdaging; de hele tijd aan de slag blijven met hopelijk enkele power-naps tussendoor, het heen en weer stappen tussen de verschillende locaties, het doorsturen van de foto's. Vermoedelijk zal het gepaard gaan met voldoende koffie en snacks.(alvast bedankt #CaféLabath dat we tijdens de daguren bij jullie mogen crashen) Ook jullie als lezer kunnen mijn deelname steunen. Je kan live de foto's zien verschijnen op mijn Instagram #wereldflaneur of op de Facebookpagina van wereldflaneur. (De blog wordt achteraf pas aangevuld omdat dit te omslachtig is om live on the road te doen.) Iedereen is welkom om ons te steunen door de berichten te delen, en commentaren te posten. En wie zin heeft om te komen supporteren in Gent is uiteraard meer dan welkom. Stuur maar een PM om af te spreken.
Beste bloglezer, deze keer deel ik graag een blogpost met jullie van de straatfotograaf Eric Kim. In zijn blogpost heeft hij het in een uitgebreid pleidooi over de kwaliteit van een foto vs de artistieke emotie. Daarnaast heeft hij het ook over de drang naar topcamera's met extreme hoeveelheden megapixels en torenhoge ISO. Ik ben het niet altijd eens met zijn visie, maar deze keer sta ik er toch helemaal achter. Het minste wat je kan zeggen is dat het stof tot nadenken is. Meer lezen van hem kan op www.erickimphotography.com
Deze morgen was ik in het kader van een foto-opdracht op stap in een landelijke gemeente bij mij in de buurt, toen ik langs dit mooie bos kwam. Omdat flaneren niet alleen het kijken naar mensen is, maar ook het zien van de schoonheid van de wereld, vond ik dit tafereeltje een foto waard.
Meteen een goeie gelegenheid om de nieuwe camera te testen in mistig tegenlicht.
Na vele jaren op stap te gaan met de grote en zware Canon 7D dslr camera ben ik na lang vergelijken overgestapt naar de top-end compact camera van Canon, de G1Xii. Vandaag is het juweeltje geleverd. De camera is geen pixelbom, maar door zijn 1,5inch sensor krijg je toch topkwaliteit in alle omstandigheden. Hij beschikt over een (niet verwisselbare) lens met een 35mm equivalent van 24-120 met een diafragma 2.0-3.9 Hij is niet klein, maar toch klein genoeg om in de jaszak te passen en bij elke gelegenheid bij de hand te hebben. Ik twijfelde lang om te kiezen voor een systeemcamera met verwisselbare lens, zoals bv de Fuji X reeks, maar vond deze toch weer te groot, en bovendien 3x zo duur. De Canon lijkt me handiger voor het dagelijks gebruik. Voor het grote werk ik verder met de 7D. Ik kan alvast niet wachten tot de batterij opgeladen is en ik aan de slag kan.