Ik heb het altijd al leuk gevonden om in een stad rond te hangen, de sfeer op te snuiven, mensen te bekijken en de stad als 'een jas aan te trekken'.
Parijs is voor mij de eerste stad geweest waar ik dit gevoel echt kreeg.
Ik vond het altijd al boeiender om me te nestelen aan zo'n piepklein tafeltje op één of ander trotoir, dan om naar de highlights en musea te trekken. Op die manier krijg ik de kans om het doen en laten van de stadsbewoners te bekijken.
Daarbij komt ook nog mijn interesse voor geschiedenis, en in het bijzonder de Belle Epoque periode.
Maar ik ben pas echt gaan beseffen dat ik een flaneur ben na het lezen van het boek 'The Flâneur' van Edmund White. Hierin worden 'les histoires de Paris' uit een ver en nabij verleden beschreven door de Amerikaanse auteur die ervan houdt om verhalen te ontdekken terwijl hij door Parijs wandelt.
Het heeft heel veel voeten in de aarde gehad om het boek te bemachtigen, maar ik moest het hebben. Ik blijf het steeds weer herlezen.
Voor mij is het een echte inspiratiebron.
Het was voor mij een kleine stap om deze interesse te combineren met mijn hobby als fotograaf. De uitkomst van deze som is mijn liefde voor straatfotografie, en in het verlengde daarvan deze blog.
En natuurlijk is er veel meer op de wereld dan Parijs. Ondertussen flaneerde ik al in heel wat steden in o.a. België en Zwitserland, maar wie weet waar op de wereld ik nog kan gaan slenteren met mijn camera in de hand.
Mijn lijstje wordt alvast elke dag langer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten