Sasha

Sasha is de 'bewaker' van het hedendaagse Pyramiden, een Russische mijnstad op Spitsbergen waar de 1000-tal bewoners in 1998 zowat van de ene dag op de andere vertrokken zijn.

Nu is het een spookstad waar nog enkele Russen wonen. Officieel is het nog steeds Russisch gebied. De overheid wil het nog niet opgeven, ook al was de mijn reeds lang verlieslatend. Dat is trouwens ook het geval met Die andere Russische mijnstad op Spitsbergen, Barentsburg. Weggaan wil zeggen nooit meer terugkomen; en met de vele mogelijkheden die het Arctisch gebied vandaag biedt zou dat een domme economische zet zijn.

Maar terug naar Sasha. Als er een schip aankomt dost hij zich uit in zijn Russische uniform om de gasten te verwelkomen (en waarschijnlijk de aanlegprijs te innen). Voor de gekende gidsen wil hij best een paar gebouwen open maken zodat ze er kunnen rondstruinen. Jammer genoeg moesten de gebouwen op slot. Er werden teveel 'souvenirs' weggenomen.

Ik twijfel vandaag nog steeds of het voor Sasha wel een 'act' is omin deze kleren rond te lopen. Ik denk eerder dat hij het nog echt meent. De toeristen zijn vreemden die het terrein van Moeder Rusland betreden. Hij is de laatste die kan tonen dat dat geen evidentie is. En dat toont hij in zijn perfecte pooluniform en in zijn trotse manier van marcheren. Een nationalistische trots die door de toerist als een operettetoneel aanzien wordt. Hij vond het dan ook niet aangenaam dat ik deze foto nam.(ongevraagd zoals steeds)

Maar hij doet het maar. Ver van huis, ver van familie in een prachtig maar nietemin desolaat landschap. Respect Sasha.

Pyramiden, 10/2015

Dromen van een toekomst

Tromsø, 10/2015

Ter meerdere glorie van Moeder Rusland (en Kameraad Lenin)

Op Spitsbergen kan je 'op bezoek' naar de verlaten Russische mijnwerkersstad Pyramiden. Het geeft een heel vreemd gevoel om in dit communistisch paradijs rond te dwalen.
Toen de mijnbouw niet meer lonend bleek te zijn is iedereen vertrokken. Het ontbijt staat nog op tafel(en rot niet door de kou), de lakens liggen nog op bed.

Vooral het cultuurhuis is prachtig om met de camera te verkennen. De Russische mijnwerkers hadden tijdens hun twee jaar dienst niet alleen een hoger loon (hoe on-communistisch is dat!) maar konden ook gebruik maken van de sportzaal, zwembad, bioscoop, ballet- en theaterschool, bibliotheek,...
Uiteraard allemaal gratis want geld bestond niet in Pyramiden.

Vandaag is het er verlaten, op enkele achtergebleven bewakers na die de boel in het oog houden, een mini-museum runnen en een cafetaria voor de 'vele' fotografen en andere bezoekers.
Het plan is ook om vanaf 2016 het hotel te heropenen. Mij lijkt het wel wat. Ik zou me er gerust een weekje kunnen bezighouden. In een latere blogpost beloof ik nog wat sfeerbeelden.

Op de foto hieronder zie je kameraad Sacha over het paradeplein wegmarcheren met de priemende blik van Vriend Lenin in de rug; uiteraard gewapend, want er is ook vaak bezoek van een geïnteresseerde ijsbeer.

Pyramiden, 10/2015

Wasmachine

Definitie van een wasmachine = een huishoudelijk toestel dat gewassen wordt.

Tromsø, 10/2015

Binnen de lijnen denken

Tromsø, 10/2015